Gili Meno - Ubud - Seminyak

Inmiddels alweer in Thailand gearriveerd dus; Sawadeekaaaaaa! :)

Na onze avonturen met Bas en Claire samen door oost Bali en Gili Trawangan, vervolgde onze reis zich. We namen een bootje naar de volgende Gili; Gili Meno. In vergelijk met Trawangan is dit een kleiner eilandje en vooral minder toeristisch. Als je tripadvisort op wat er daar te doen is, zul je ook letterlijk niks vinden. Je komt hier echter en alleen heen om te relaxen, op het strand te chillen, een tijdschrift te lezen of lekker te wandelen. Echt Robinson Crusoe stijl dus! Dit leek ons wel wat voor 2 daagjes en op naar Meno dus! Eenmaal aangekomen op het strand van Gili M. haastten we ons naar het noorden van het strand om daar hopelijk een (fijne) strandhut te regelen. Toen we echter aankwamen bij een van de vantevoren uitgezochtte plekjes, bleek deze volgeboekt. Er zijn heel erg weinig accomodaties op het kleine eilandje, dus snel door! Een paar 100 meter verderop, bij Blue Coral, vonden we een basic kamer voor een prima prijsje en besloten deze dus maar te nemen. Het was niet helemaal wat we voor ogen hadden, maar de sea view strand bungalowtjes waren (of course) al allemaal bezet! Misschien dat we de dag erna konden switchen van kamer (mits er iemand uitcheckte). De eerste middag op Gili Meno zijn we werkelijk het gehele eilandje in 2 uurtjes rondgelopen en hebben we weer heel wat jungle en mooie verlaten strandjes gezien! Het is hier heerlijk rustig.. dus als je ff op zoek bent naar 'niks'.. Gili Meno is your thing!;) We eten die middag nog wat nasi op het strand en genieten van het mooie uitzicht (ook hier zijn de stranden eveneens prachtig wit en de zee koraal blauw). Op de stranden van Gili Meno is in vergelijk met Trawangan alleen behoorlijk wat meer koraal te vinden en dit resulteert ook in prachtige koraalstukken en mooie schelpen en zelfs zee egels pal op het strand (zie de foto voor een paar exemplaren die wij gewoon recht voor ons op het strandje gevonden hebben!). 's avonds relaxen we nog even op het strand met een visje en praten we met wat locals (die eveneens allemaal uit Lombok komen!).. erg gezellig! Die avond besluiten we ook om onze wekker om half 6 te zetten (opstaan is dan nog niet gegarandeerd) om de zonsopkomst te gaan bekijken.

Tringgggg (ofja zoiets dan (standaard samsung wekker)) we voelen ons niet helemaal top omdat we niet heerlijk hebben geslapen, maar na paar keer draaien besluiten we toch maar op te staan, om de wandeling van circa 2 meter naar het strand te maken. Met het slaap in onze ogen genieten we vervolgens van de zonsopkomst. Wel een beetje bewolkt maar dat maakt hem niet minder mooi. We besluiten maar niet weer terug te kruipen en lopen richting de haven om te kijken of we nog ergens een betere accomodatie kunnen vinden en om een hapje te eten.

Na het zien van een paar hele mooie maar te dure bungalows eten we rustig wat bij "Rust" waar het terras een prachtig uitzicht heeft op de zee en de kust van Lombok. Als we terugkeren naar Blue Coral blijkt dat er een van de bamboo strandhutjes is vrijgekomen, dus besluiten we maar te verhuizen om zo nog dichter op het strand te verblijven (hierover straks meer). We zouden jullie nu nog graag een heel verhaal vertellen over alles wat we hebben meegemaakt de rest van die dag maar helaas. We hebben de rest van de dag lekker geluierd, gegeten, gedronken en dat was het wel zon beetje.Die avond chillen we heerlijk in de hangmat en laten ons eten gewoon afleveren op de veranda. Totdat plotseling een tropische moeson losbreekt en het ontzettend hard begint te regenen. Dit in combinatie met de bangmakerij van Gaston (wat verteld over tsunami's) zorgt ervoor dat Manja niet de perfecte nacht beleefd van de afgelopen maanden. En hierdoor Gassie natuurlijk ook niet ;-) (eigen schuld).

De volgende ochtend vinden we het wel mooi geweest op Meno en besluiten met onze zware backpacks over het strand naar de haven te lopen om de boot terug naar Gili T te pakken. Helaas wegens de stroming kunnen we na het kopen van het kaartje weer bijna de hele weg teruglopen omdat de boot niet in de haven kan aanleggen. Na een kort ritje komen we aan in Gili T en checken ons vlug in voor de speedboot naar Bali. Omdat we ons kabelslot eerder op Gili T (oasis) zijn vergeten zoekt Gassie een van zijn nieuwe Indo Vrienden van Secret garden (eerste Guesthouse op Gili T) op om een fietsje te lenen. Tijdens deze rit valt de ketting er ongeveer 25 keer van af en zorgen de ontbrekende remmen een paar keer bijna voor een aanrijding met een paard en wagen. Gelukkig hadden ze de staalkabel gevonden en kunnen we onze tassen nog vastleggen de komende dagen. De speedboot kwam helaas veel te laat aan waardoor we voordat we weg waren al anderhalfuur vertraging hadden. De boot was wel prima met goede stoelen en films. Na een kleine 2 uur komen we aan bij padang bai en worden snel overgeladen in een shuttlebusje die ons netjes afzet in het centrum van Ubud.

In Ubud verglijken we een paar guesthouses en besluiten uiteindelijk in te trekken in een typische Balinese Kamer in het Narasoma hotel. Beetje prijzig, maar verder wel netjes en met airco (tenminste dat dachten we, totdat een hotelmedewerker dat zag en ons mededeelde dat we hiervoor extra moesten dokken. Dit niet gedaan en zo werd onze afstandsbediening ingevorderd. Dus toen maar de airco handmatig aangezet ;-0) )Het stadje Ubud is erg gezellig en heeft een echte Balinese uitstraling. Overal worden verschillende kunstvormen zoals houtsnijden uigeoefend. Verder zijn er ook een heleboel taxichauffeurs en masseuses die na elke stap die je zet hun diensten aan je aanbieden (irritant). Die avond belsuiten we een hapje te gaan eten bij Three Monkeys. Heerlijk gegeten op een super locatie, net naast een kleine rijstplantage. Na het maaltje lopen we nog wat rond door het centrum en kruipen vervolgens in ons prachtig versierde bed. De volgende ochtend besluiten we bij het ontbijt naar het Monkey Forrest te gaan. Na een korte wandeling komen we aan bij het kleine park. En echt zoveel apen bij elkaar hebben we nog nooit gezien. Overal lopen, zwaaien en zitten de grijze makaken om je heen. Je moet wel goed op je spullen letten want deze apen zijn niet schuw en ontfutselen alles wat ze maar kunnen van de toeristen. Na veel mooie fotos te hebben gemaakt en een paar rondjes te hebben gelopen hebben we het wel weer gehad met al de apen (ik Gassie, reis al 3 maanden met een kleine brutale aap). Na het monkey forrest lopen we naar de andere kant van het centrum om het marktje (niet heel veel bijzonders) en het paleis (viel ook beetje tegen) te bezichtigen. We waren hier vrij snel uitgekeken en besloten maar een drankje te gaan doen bij de Lotus Garden. Hier hadden we een prachtig uitzicht over een hindu tempel en grote vrijver vol met lotusbloemen, een heerlijke lemonjuice maakte het plaatje helemaal af. We lopen vervolgens nog een stukje naar de rijstvelden die aan de rand van Ubud liggen. Daar probeerd een zielige straatverkoper Manja eerst een kokosnoot aan te smeren, vervolgens, een citronella olie, daarna weer een kokosnoot, kruiden, en ik weet niet wat nog meer allemaal. Na hem vriendelijk zon 16 keer te hebben afgewezen lopen we nog een stukje verder. Maar onze benen zijn moe en daarom houden we het na een paar mooie vergezichten voor gezien. Die avond besluiten we op zoek te gaan naar de Babi Guling van Ibu Oka. We besluiten naar het restaurant van de zus van Ibu oka te gaan. Als we daar zijn aagekomen en we onze drankjes hebben besteld blijkt het beroemde geroosterde speenvarken uitverkocht te zijn. Balen!! We eten dus maar wat garnalen en besluiten die avond toch nog naar Ibu Oka's eigen restaurant te lopen. Maar daar aangekomen om 22.00 blijkt deze maar elke dag tot 16.00 open te zijn. Maar we geven niet op (story continues later on).

De volgende ochtend staan we weer op tijd op want vandaag hebben we weer een private driver gehuurd. Ik moet er wel even bij vertellen dat dit decadenter klinkt dan dat het in werkelijkheid is. In de eerste plaats omdat het op Bali ongeveer de enige manier is om wat dingen te zien op het eiland (openbaar vervoer is er niet). Daarnaast zijn het geen limousine ritjes maar gewoon straat taxi chauffeurs die zo hun geld proberen te verdienen. Deze mannetjes verdienen er erg weinig aan omdat het overgrote deel van het bedrag dat de toerist betaalt in de zak vd eigenaar van de busjes/auto's belandt (soms wel 80%!). We wilden vandaag sowieso de rijstplantages ten noorden van Ubud gaan bekijken.. deze zijn getrapt (veel hoogteverschillen) en die hebben we tot noch toe nog niet van dichtbij gezien.. ook een bezoekje aan de Tirta Empul staat op het programma. In de middag willen we nog even een kijkje nemen in Celuk en daarna willen we eindigen in Seminyak om daar onze laatste daagjes Bali door te brengen. Zo gezegd zo gedaan pikt Dewa (jep, volgens mij heten alle private drivers Dewa! Handig!) ons vlak voor ons hotel op en rijden we richting de rijstplantages van Tegallalung. Daar worden we beloond met een prachtig uitzicht over de rijstplantages waar de mensen hard aan het werk zijn. Als we even rondgekeken hebben is het tijd voor de volgende stop; de Tirta empul tempel en de heilige waterbronnen die daar bij horen. Wij hebben hier voor onze reis een erg mooie reportage van Erica Terpstra over gezien en wilden deze tempel dus sowieso graag in het echt zien. Voor de hindoeisten is dit een erg heilige plek en zij wassen zich hier in het uiterst reine heilige water van de bron. Zij gaan met kleren en al in de baden en moeten zich bij elk fonteintje wassen. Dewa vertelde ons dat de baden openbaar waren en dat ook wij dus mee konden doen aan de traditie. Het leek ons een hele aparte ervaring om met kleren en al dit ritueel te ondergaan en dus zeiden wij hier volmondig ja op! Kleren uit... sarong om ons heen gewikkeld gingen wij Dewa achterna het heilige water in. Het was zooo schoon en zo helder! Er zaten grappig genoeg ook hele grote vissen in het water waar ik eerst een beetje van schrok maar waar je erg snel aan went. Dewa maakte nog een paar leuke fotos van ons en daarna keken we nog even rond en zagen we het optrekje van de president van Indonesie nog liggen.. geen klein huisje;). Daarna vervolgde we onze weg en vertelde we Dewa over ons mislukte avontuur naar de Babi Guling! Hij had daar wel een oplossing voor.. net iets buiten Ubud was namelijk blijkbaar nog een Ibu Oka, minder toeristisch en meer voor de locals.. maar vd zelfde eigenaar en dezelfde gerechten. Babi guling is trouwens geroosterd speenvarken.. en dan alles wat je je daarbij voor kan stellen.. van n stukje vd buik, de huid tot organen etc. Nou op naar Ibu Oka dus! Daar aangekomen trakteerde we onze chauffeur ook op Babi Guling en aten we dan eindelijk de signature dish van Ubud! En ik moet zeggen het was lekker! :) Nadat we onze buikjes gevuld hadden namen we nog een kijkje in het plaatsje Celuk waar alles om zilverwerk draait. We zagen werkelijk de mooiste winkels en sieraden maar kochten uiteindelijk niets. Hoewel de prijzen hier prima waren (200euro voor een echt mooie zilveren armband bijv) voelde het na alle armoede die we de afgelopen tijd ervaren hebben niet echt oke om daar dan zoveel aan uit te geven. Ik houd het bij de armbandjes van touw haha! Na deze stop is het tijd om naar seminyak te rijden en in te checken bij Sarinande (waar we ook al een nachtje verbleven op gassies verjaardag). De rit verloopt prima en we kletsen de hele tijd met Dewa. Eenmaal aangekomen geven we hem nog wat fooi en trekken we in in onze kamer. We nemen een duik in het zwembad en gaan op aanraden van Dewa naar Made's Warung... vlak voordat we daar aankomen begint het keihard te stortregenen en we besluiten dus maar om de laatste 300 meter te rennen. Het was er erg gezellig met live muziek en met mensen die allemaal salsa begonnen te dansen. Superleuk! In Nederland toch nog maar eens een paar lesjes nemen!:) na een lekkere maaltijd lopen we terug naar het hotel en duiken we het bed in.

De volgende ochtend genieten we van een lekker ontbijtje aan het zwembad waar we vervolgens een paar uurtjes lekker zonnen. In de middag huurt Gassie een surfboard en trotseert de grote golven van seminyak beach. Na wat goede tips van twee locals en veel vallen en opstaan lukt het toch om een paar mooie golven te pakken. Heerlijk gevoel, manja neemt ondertussen wat fotos vanaf het strand. Na een tijd gesurft te hebben is Gassie bekaf en begint hij last te krijgen van de typische surfers blessure boardrash. Dus toen maar even lekker afgekoeld in het zwembad. Daarna lekker gedouched en nog wat van de prachtige winkeltjes in seminyak bezocht. Die avond pakken we ons een taxi naar ons favourite restaurant Ultimo om een heerlijk 4 gangen menu naar binnen te werken. Subliem..(kunnen ze op veel plekken in Italie nog wat van leren), met geweldige service (een heuse parfumopspuitbediende op de wc tot een wijnkoeler met ijs voor mijn Big Bintang) en dat voor een hele schappelijke prijs. We proberen gelijk te reserveren voor twee dagen later maar ze zitten al volgeboekt, toch belooft de hoofdbediende haar best voor ons te doen. Daarna terug naar ons hotel om lekker en voldaan in slaap te vallen.

De dag erna relaxen we het eerste deel vd dag lekker aan t zwembad om tegen een uurtje of 15 richting Ulu Watu tempel te vertrekken.. we hebben voor dit ritje weer iemand van de straat geplukt (na een lange onderhandeling over de prijs). We worden op tijd opgehaald door de chauffeur en zijn jongere broertje (die het vak van privechauffeur is aan het leren). De chauffeur is een aardige kerel en rijdt ons redelijk snel naar ulu watu. Daar aangekomen spreken we af dat hij ons als we klaar zijn op de parkeerplaats zal opwachten. We lopen wat rond langs de imposante kliffen en bezichtigen het kleine tempeltje. Ook hier bij ulu watu zitten veel apen waar we onderhand al redelijk aan gewend zijn. Als de zon langzaam wegzakt aan de horizon wordt het steeds drukker. Tegen de tijd dat de zonsondergang plaats vindt zijn er honderden toeristen. Het wordt ons iets te druk en besluiten onze chauffeur te gaan zoeken. PROBLEEMPJE, van het grijze minibusje waarin we zijn aangekomen staan er inmiddeld wel 200 (exact dezelfde uitziende) exemplaren. We weten het kenteken gelukkig nog wel en na een kwartiertje zoeken vinden we dan toch de auto, alleen de chauffeur bleek ons ook te zoeken en was dus niet bij de auto. Na hem uiteindelijk gevonden te hebben waren we toch de grote menigte voor en hadden we maar een kleine file naar onze volgende bestemming Jimbaran bekend om zijn goede visrestaurants aan het strand. We eten daar lekker verse vis met de voetjes in het zand en dan komt er ook nog recht voor ons een bandje een liedje voor ons spelen. :) hierna vervolgen we onze weg terug naar seminyak. Onderweg stapt het broertje trouwensmidden op de snelweg nog uit om van de bijrijdersstoel plaats te nemen achter het stuur. Hij rijdt gelukkig verrassend goed! Moe maar voldaan kruipen we dan ons bedje in.. morgen alweer de laatste dag bali!

Helaas, de laatste dag op bali is alweer aangebroken. Toch staan er nog wat leuke dingetjes op het programma. Zo heeft mannie besloten toch ook maar op een surfboard te klimmen haha. Het was erg zwaar maar echt super cool om te doen! Ik ga zeker nog een keer lessen nemen (dus pa... kom maar op met die hawai reis!). Smiddags shoppen we nog even wat superleuke felle armbandjes en doet mannie nog een test omdat ze al 10 dagen darmproblemen heeft haha... de dokter zei dat het misschien een parasiet was en dus dat het beter zou zijn voor de zekerheid een test te doen. Nadat we na een paar uur de uitslag kregen bleek er gelukkig niks aan de hand:).. geen parasiet en zelfs geen ontsteking... gewoon beetje gevoelig i guess. Na deze opluchting staan dan claire en bas voor de deur! Zij vonden in lombok toch niet helemaal waar naar ze op zoek waren (lees; ze mistten ons te erg:p) en dus kwamen ze terug naar bali. Een prima gelegenheid om nog even een heerlijk dinertje te pakken bij ultimo! En heerlijk was het weer mmmmmm! Hierna maken we nog een strandwandeling en drinken we nog wat Bintang bij Sarinande. Hierna is het dan voor de tweede keer tijd om afscheid van ze te nemen:(.

De volgende ochtend checken we rond 9 uur uit en worden we door de chauffeur van sarinande naar het vliegveld gebracht en daar vertrekt om 12 uur het vliegtuig naar Bangkok.

Indonesië, het was geweldig en we komen zeker nog een keer terug!!!!

Veel liefs en tot ons volgende (laatste) reisverslag!! X Manja En Gaston